- қар
- IҚар адамы. м и ф. Таудың қарлы бастарында тіршілік ететін жабайы адам. Біздіңше, қ а р а д а м ы н маймыл мен адамға шейінгі арадағы мақұлық деуге болар (А.Мархабаев, Ғарышта., 69).IIҚар жілік. сөйл. Кәрі жілік. Тоқпан жілік, тоқатай жілік, ортан жілік, асық жілік секілді қары (қар) жілік бар. Аяқ астынан өзіміз «кәріге» айналдырып алған қ а р ж і л і г і м і з кәдімгі «қол жілік» (қар – қолдың синонимі). (С.Өтениязов: Ана тілі, 22.08.1991, 7).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.